Fever Ray - Fever Ray

[sector]

Tracklist:

01 - If I Had A Heart 3:50
02 - When I Grow Up 4:31
03 - Dry And Dusty 3:45
04 - Seven 5:10
05 - Triangle Walks 4:23
06 - Concrete Walls 5:40
07 - Now's The Only Time I Know 3:59
08 - I'm Not Done 4:20
09 - Keep The Streets Empty For Me 5:40
10 - Coconut 6:50

Bonus Tracks

11 - Stranger Than Kindness 5:03
12 - Here Before 3:16

Odsluch: http://soundcloud.com/fever-ray/

Bardzo mozliwe, ze czesc osob z forum jest zaznajomiona z grupa o nazwie The Knife, ktorzy robia dosyc mocno wykrecona muzyke. W sklad tej grupy wchodzi Karin Dreijer, ktora zapodaje w roku 2009 swoj solowy material pod nazwa Fever Ray. Jak nie slucham przewaznie takiej muzyki bo to nie moja bajka to usze powiedziec, ze material przedstawiony przez owa szwedzka panne jest mocno wykrecony i wpada idealnie w moje gusta. Bardzo duzo ambientowych brzmien praktycznie w kazdej produkcji. Co najlepsze, spiew Karin bardzo przypomina mi glos oraz sam styl spiewania Bjork.

Co jeszcze, moze was zachecic do przesluchania tej plytki to fakt, ze w last.(e)f(e)m'owej liscie najczesciej sluchanych artystow/producentow roku 2009 ta Pani zajmuje 32 miejsce! Co jak na debiutantke roku 2009 mysle, ze jest naprawde dobrym osiagnieciem.

Tak jak wspomnialem, mi sie bardzo podoba. Kuba, znany juz i ceniony producent u nas na forum, tez mowil ze wpadlo mu w ucho, takze polecam

Na poczatek proponuje obadac: When I Grow Up i Keep The Streets Empty. Chociaz mysle, ze wszystkie numery sa rownie dobre.

[Sagi]

no dobra propozycja milordzie ja dostalem info od kumpeli i nie powiem niezle wrazenie na mnie zrobila ta Fever hehe swietny dolujacy klimat i mrok, wszystko ladnie oprawione w dobra elektronike a i vocale nie gorsze tak takie cos moge sluchac w tv hehehe calego albumu nie znam ale to co na YT slyszalem wystarczylo mi na rekomendacje do zapoznania sie z nim

[paauli_83]

Z racji tego, że w drodze eliminacji zostałam wytypowana do polecenia tego tez albumu, przez autora tematu nie pozostaje mi nic innego jak go odsłuchac, zatem wróce tu po odsłuchu

ed.

Właśnie koncze odsłuch, dla mnie całosc to typowe eksperymentalne podejście do muzyki, wyrazone jest emocjami zaczerpniętymi z jakiś mistycznych, prechistorycznych mitów - fakt ze wokal staje sie tu głównym narzedziem obok wykręconych dźwieków elektronikii. Album zachwyca oryginalnością, numery takie jak wspomniane przez Ciebie When I Grow Up czy tez Triangle Walks lub Seven zasługuja dla mnie an szczególne wyróżnienie. Chociaz całośc brzmi cholernie spójnie, leniwe ambientowe dżwięki + wykręcony vocal Pani Andersson.

[Optik]

ten album jest przekozacki. moj nr 1 w tym roku. laska jest znana z udzielania się wokalnie u Royksoppa, a dokladniej w What else is there i This must be it. najlepszy nr z plyty to ostatni Coconut

polecam wszystkim

[phantom]

Co jeszcze, moze was zachecic do przesluchania tej plytki to fakt, ze w last.(e)f(e)m'owej liscie najczesciej sluchanych artystow/producentow roku 2009 ta Pani zajmuje 32 miejsce! Co jak na debiutantke roku 2009 mysle, ze jest naprawde dobrym osiagnieciem.

Słuszna uwaga, choć mimo lepszego albumu i tak nie wyprzedziła La Roux . Nie nazwałbym jej jednak debiutantką, bo chociaż jest to jej pierwszy solowy krążek, to ze względu na dorobek działającego przez blisko 10 lat The Knife, a zwłaszcza sukcesu ostatniego "Silent Shout", bliżej jej do tuzów aktualnej muzyki elektronicznej. Popularność The Knife - no i Royksopp, bo wspomnianymi singlami Karin Dreijer zwróciła na siebie uwagę kolejnych słuchaczy, przełożyła się też na tegoroczny tryumf "Fever Ray".

Dla mnie bez względu na podkład sam sposób śpiewania Dreijer przesądza o nastroju narastającego niepokoju i niepewności, któremu daleko do "leniwego ambientu". Tu też podwójnie wyczulam na słowa, bo kto wie, czy zaraz nie wpadnie tu bAchoR i nie rozprawi się z nami za tę językową zuchwałość. W kwestii eksperymentalnego podejścia dużo więcej do powiedzenia mieliby prominentni wymiatacze IDM czy niedawno bawiący w Polsce Matthew Herbert. Podzielam jednak zachwyty nad płytą i dla wszystkich zainteresowanych podaję za nowamuzyka.pl: "Fever Ray" ma być dystrybuowane w Polsce w tzw. 'polskiej cenie'. Oby tylko jakość była zagraniczna, bo po przygodach z dwustronicową "wkładką" (niemal a'la wydawnictwa z targu) jestem uprzedzony do tej wątpliwej marki.

[sector]

Słuszna uwaga, choć mimo lepszego albumu i tak nie wyprzedziła La Roux

To prawda. Jednak moze stalo sie tak latego, ze jednka La Roux to taka wykonawczyni dla szerszego grona sluchaczy. Moze nie dla masowego, jednak mimo wszystko. Ma bardzije skoczne melodie i napewno latwiej wpadajace w ucho. Swoj vocal ma tez bardziej, moze nie na czasie, ale napewno bardzo 'normalny, czego o glosie czy tez stylu spiewania nie mozna powiedziec o Karin (zaznaczam, ze mi sie osobiscie bardzo podoba).
W dodatku ta plyta jest tak specyficzna, ze nie uslyszymy jej napewno w zadnej Esce, RMF czy Radiu Z, czyli wrecz przeciwnie niz ma sie to z La Roux. To zapewne tez przynioslo jej wiecej odsluchow i zarazem wiekszy sukces.
Tak nawiasem mowiac jeszcze, to mimo wszystko La Roux ma jak dla mnie mniej ciekawych produkcji niz Fever Ray. Tutaj podoba mi sie praktycznie kazdy numer.

Nie nazwałbym jej jednak debiutantką, bo chociaż jest to jej pierwszy solowy krążek, to ze względu na dorobek działającego przez blisko 10 lat The Knife, a zwłaszcza sukcesu ostatniego "Silent Shout", bliżej jej do tuzów aktualnej muzyki elektronicznej. Popularność The Knife - no i Royksopp, bo wspomnianymi singlami Karin Dreijer zwróciła na siebie uwagę kolejnych słuchaczy, przełożyła się też na tegoroczny tryumf "Fever Ray".

Szczerze mowiac, mozna to rozpatrywac wlasnie na 2 sposoby. Z jednej strony tak jak TY to widzisz a z drugiej moj opis. Jednak jako Fever Ray zadebiutowala w 2009 Przyznam sie, ze nie sluchalem wczensiej ani The Knife czy tez Royksopp, jednak po tej plytce zaczne bardziej sie wglebiac w podobne brzmienia, bo jednak zwal jak zwal, ale taki typowy ambient to to nie jest Przynajmniej mi sie tak zdaje!

Oby tylko jakość była zagraniczna, bo po przygodach z dwustronicową "wkładką" (niemal a'la wydawnictwa z targu) jestem uprzedzony do tej wątpliwej marki.

Sluszna uwaga. Skad ja to znam. Juz nie raz pamietam jeszcze pare lat temu jak byly wydawane Polskie wersje jakis tam plyt. Cene faktycznie nizsza o 20zl (mniej wiecej), jednka jak to sama sprzedawczyni mowila, brakowalo ksiazeczki w srodku (byla jedynie 1 skladana strona) a i jakos plyty odstawala od wersji 'normalnej'. W pewnym sensie to troche strzal w stope. Mysle, ze jak juz ktos sie decyduje na kupienie tej plytki to pewnie woli wydac wiecej o te 10 czy 20zl ale miec normalna wersje, jak to, powiedzmy, na prawdziwego fana przystalo. Moze sie myle, ale tak to wlasnie widze

Nie ma sensu zakladac jeszcze osobnego tematu, dlatego, tez chetnie podziele sie z wami linkiem do fajnego remixu, ktory juz wyszedl jakis czas temu.



Tutaj pomijajac juz sam vocal, cala produkcja przypomina mi bardzo lata 80 i kawalki wyprodukowane przez Depeche Mode. W sumie z calej epki z remixami, ten najbardziej mi wpadl w ucho.

Aha i jeszcze jedno, na koniec mojego dugiego posta. Jakis czas temu wyszedl tez krazek Fever Ray - Live in Luleå, czyli jak sie nie trudno domyslic to nagrany wystep na zywo Karin.

[phantom]

Kto by pomyślał, że Rex the Dog to gość od "Diamondback" (jako Mekka). Sprawdź też jego remix "This Must Be It" Royksopp.

Ciekawy i trafny komentarz dotyczący "Fever Ray":

So, this is what it sounds like when Björk and Laurie Anderson double-date with Boards of Canada at David Sylvian's favorite restaurant? Eclectic and beautiful creation!

[sector]

Sprawdź też jego remix "This Must Be It" Royksopp.

Calkiem spoko! Nie jest to dla mnie ta sama klasa co ten remix co zapodalem wyzej, ale tez jest spoko! Podoba mi sie!