Troszke było mi poczekać na kolejne echo od pana Tate'a. When The Morning Comes zabija stylistyka w jakim zostało wykonane. Chce się powiedzieć : coś nowego, a jednak jakby klasycznego.
Piękna upliftowa produkcja. Za pare dni będziemy przy syrence warszawskiej podnosić rączki z Kubo przy tym tracku.
Ładne pady i żywiołowa melodia to największe zalety tej produkcji Drugiego tracka mi się nie chce oceniać. Jestem ostatnio leniwy. Wiem tylko, ze WTC jest, bynajmniej dla mnie, lepsze w każdym calu.
Polecam
Prawie 10 minut a ciekawych momentów jak na lekarstwo. Reverse The Silence też mnie nie porywa. Jedyne z czym mogę się zgodzić to z pewną dozą klasycyzmu zwłaszcza w drugim wymienionym numerze. Fajne wyjście z brejka.
