Label: Olympik Records
Nr katalogowy: OLR022
Kraj: USA
Data wydania: 27-10-2009
Styl: Trance, Euro house, Drum & Bass, Electro
Nakładem labelu Olympik Records ukazał się trzeci, po Horizontal i Hydewood, release brytyjskiego duetu. O ile pierwszy z tych tytułów nie należał do udanych, Hydewood trzyma fason, choć akurat jako remikser moim zdaniem nie popisał się Airwave, na którego liczyłem najbardziej.
Ale wracając do meritum:
1. Frustration (Original Mix) 6:12
2. Frustration (Club Mix) 7:00
3. Frustration (Barry Jay Remix) 8:27
4. Frustration (Greg James Remix) 7:58
5. Frustration (Lee Haslam Dub) 7:49
6. Frustration (N-JOI Remix) 7:26
7. Frustration (Rysh Paprota Remix) 6:29
8. Frustration (Saad Chishty Remix) 9:15
9. Frustration (Stephen Wiley Remix) 7:16
Frustration w wersji oryginalnej światło dzienne ujrzał w zamierzchłych czasach, bo w 1992 r. i był jednym z pierwszy wypustów wówczas jeszcze trójki producentów. Wersja oryginalna doskonale wpisuje się w stylistykę tamtych czasów, kiedy to święciły triumf produkcje z euro house’owymi elementami.
Oprócz original mix przygotowany został club mix, który wypadł blado oraz siedem remiksów, z których na uwagę zasługuje przede wszystkim trance’owa interpretacja Barry’ego Jaya, która zachowała euro-house’owy wokal. Trance’ową wersję wysmarował również Lee Hasam, który w tym roku miał okazję wykazać się remiksem do klasyka – Summersault. Wersja pozbawiona wokalu w zdecydowanie mniej dreamowej oprawie aniżeli Barry Jay Remix. Warto przy okazji wspomnieć, że remiksy do nowych numerów od Tastexperience przygotowuje praktycznie ciągle ta sama grupa producentów, m.in. Saad Chishty, który przygotował wersję w konwencji drum n bass. Ostatni z remiksów przygotował Stephen Wiley. Ot, taka sobie wersja, do której mam neutralny stosunek.
Podsumowując ep-ka jako całokształt nie zachwyca, mówiąc delikatnie. Tytuł dobrze oddaje moje odczucia. Club Mix, Greg Jamek Remix, N-JOI Remix, Rysh Paprota Remix na starcie lądują w koszu.
Oryginał oraz Barry Jay Remix i Lee Hasam Dub ratują wydawnictwo, ale należy pamiętać, że oryginał to 1992 rok
Wersja oryginalna:
Lee Haslam Dub:
Barry Jay Remix:
