Artysta: Pastic Boy (Mike Dierickx) Tytuł: A New Life/Rise Up Label: Captivating Sounds Data wydania: czerwiec 2008 Gatunek: Trance Tracklista:01. A New Life (8:50)
02. Rise Up (8:54)
Wielki Mistrz MIKE w tym roku dostarczył nieprzeciętnie wiele dobrych wydawnictw a wyżej wymienione jest na to doskonałym przykładem. Po ponad trzech latach przerwy, Mike przywrócił do życia jeden ze swoich najbardziej tranc’owych projektów i to z zajebistym rezultatem. Mam nadzieję że w najbliższym czasie usłyszymy o kolejnych wydawnictwach spod znaku Plastik Boy.
Ale do rzeczy. Mamy epeczkę, na epeczce dwa konkretnie wałeczki…
A New Life – spokojny utwór rozkręca się dość powoli. Jeden po drugim, przy akompaniamencie tłustego bassline’u dochodzą kolejne sampelki a w tle zaczyna być słyszalna bardzo przyjemna i charakterystyczna melodia. Następnie całość zwalnia, melodia staję się bardziej niepokojąca i mroczna po czym nasze uszy raczone są ślicznym syntetycznym motywem. Powraca charakterystyczny bass, dochodzą wyraziste pady a kiedy zbliżamy się do końca tej jakże owocnej produkcji znów przypomina nam się melodia z jej początkowy minut trwania. „A New Life” stanowi bardzo zgraną całość i dopiero dokładnie się w nią wsłuchując można, moim zdaniem dostrzec, jej tajemnicze piękno. Utwór jest naprawdę gruby i słucha się go z czystą przyjemnością.
Rise Up – absolutny niszczyciel!! W tym przypadku już od pierwszej sekundy czuć, że tępo tego utworu nie pozwoli się nudzić potencjalnemu słuchaczowi. Dość szybko to wyrazistego basslinu’u dochodzi niezwykle miodna melodia i od tej pory Mike pokazuje jak świetnie można się tymi dwoma nieodzownymi elementami każdego tranowego kawałka fantastycznie bawić. Belg serwuje nam świetne przejścia, między głównym motywem a sążnym bassem, a to wkomponowując melodią w bassline, a to wstrzymując na kilkanaście sekund uderzenia, a to znów dodając jakieś fajne pady. Całości dopełnia kolejna melodia, nieco bardziej jakby symfoniczna, która pojawia się w dalszej części trwania utworu. „Rise Up” niesamowicie wkręcił mi się już od pierwszego przesłuchania i tak jest po dziś dzień. Jest to jeden z najczęściej słuchanym przeze mnie utworów wydanych w tym roku.
Tegoroczną epkę Plastik Boy’a polecam naprawdę z całego serca. Kawał dobrej roboty. Fani Mike’owego brzmienia (a i pewnie nie tylko) na pewno będą całkowicie usatysfakcjonowani. Takich kawałków aż chce się słuchać, jeszcze raz i jeszcze i jeszcze…
